Lastig

Wat corona allemaal wel niet teweeg brengt. Veel onzekerheid, veel anders, niet zoals je zelf graag zou willen. En dan ben ik nog een volwassene. Hoe anders is dit voor de kinderen. Wij hebben hier niet om gevraagd, zij al helemaal niet.

Pubers

Ik heb twee pubers van (14 & 16) en zij zitten inmiddels al twee maanden thuis en mogen nog niet naar school, maar het einde is in zicht. O wat sprongen wij een gat in de lucht. Jammer genoeg bleek dit wel enorm met mate…. Over de oudste van het weekend een mailtje ontvangen. Tentamenweek gaat door en is van 4 t/m 17 juni, voor iemand die niet weet hoe een tentamenweek eruit ziet, één max twee toetsen per dag en vaak ook nog één a twee dagen per week geen toetsen. Hoezo de scholen gaan weer open, weer enigszins structuur, contact met leerkrachten en leerlingen. Want dat is waar ze zo naar verlangen! Dat is waar ieder ons hart een sprongetje voor maakte, eindelijk weer een beetje normaal. Maar helaas dus, het was even een utopie. Een reactie van de school van zoonlief wachten we nog op….

Onuitstaanbaar

Mijn kinderen zijn het enorm zat om thuis te zitten, worden bij tijden onuitstaanbaar en ik waarschijnlijk (in hun ogen) nog veel meer. Vooral mijn lieve dochter en ik willen nog wel eens botsen, ja wij zijn nogal gelijk en dat is niet altijd makkelijk. Dat weten we allebei en kunnen hier smakelijk om lachen na die tijd, maar op dat moment…..

Steun

Wel moet ik hier toegeven enorm steun te hebben aan een persoon waar ik het jaren geleden wellicht niet van had verwacht, hun vader! Ik hoef maar te bellen of we kunnen overleggen, hij staat open voor mijn gemopper en dat van onze dochter. Hij haalt haar op en ze is dan lekker een tijdje bij hem. Kunnen wij allemaal weer even acclimatiseren en op adem komen om deze situatie weer door te kunnen. En dit alles zonder oordeel, zonder verwijten.

Hoe fijn is dat en hoe mooi zou het zijn wanneer dit bij meerdere gescheiden gezinnen zou kunnen. Vroeger stond je er samen voor, dat is nu toch niet anders?

Beste (gezamenlijke) ouders

En nee, wij zullen geen beste vrienden meer worden, maar dat hoeft ook niet en hier heeft ook niemand om gevraagd. Wij zullen wel beste (gezamenlijke) ouders worden en zijn, daar hebben de kids namelijk recht op! Wanneer wij over onze eigen schaduw kunnen stappen, kunnen jullie het ook.

Hulp nodig? Bel even voor het maken van een afspraak.

Marion Olthuis